Tuesday, April 15, 2008

Ολόκληρη η απόφαση της ντροπής

Απόφαση 511/18-1-08

12.ΑΑ: ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (εισαγωγική σκέψη)
Δικάσιμος: 1-8-2007
Δικαστής: Δημήτριος Γαβαλάς
Διάδικοι: Κων/νος Πλεύρης

ΚΑΤΑ

1) Ελληνικού Δημοσίου
2) Μαριέττας Γιαννάκου
3) Γεωργίου Βουλγαράκη

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 731, 732 και 692 παρ.4 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να διατάξει, ως ασφαλιστικό μέτρο, κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του μέτρο που επιβάλλεται από τις περιστάσεις και αποσκοπεί στην εξασφάλιση ή τη διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση της κατάστασης υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα τηρηθεί ο κανόνας της διάταξης του άρθρου 692 παρ. 4, με την οποία ορίζεται ότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση. Σκοπός δηλαδή των ασφαλιστικών μέτρων είναι να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η επίδικη σχέση και όχι να κριθεί οριστικά η έννομη σχέση, (βλ. Παρμ. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, (1985, σελ.270 επ.).
Με την υπό κρίση αίτηση ο αιτών εκθέτει ότι το βιβλίον της Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλον «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές», ηγοράσθη από το Υπουργείο Πολιτισμού, διετέθη στις σχολικές βιβλιοθήκες και απεστάλη στον Ελληνισμό άλλων χωρών.
Ότι το βιβλίο αυτό έχει κείμενα πορνογραφικά και ακατάλληλα για τα παιδιά. Ζητά λοιπόν για τους αναφερόμενους στην κρινομένη αίτηση λόγους, να διατάξει το Δικαστήριο την προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του ως άνω βιβλίου, μέχρις ότου εκδικασθεί η τακτική αγωγή του προς οριστική απόσυρση του παραπάνω βιβλίου. Η αίτηση αυτή παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμα στηριγμένη στις διατάξεις των άρθρων 682 §1, 683 έως 703, 732 και 693 §4 ΚΠολΔ, και πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, ερήμην των δευτέρας και τρίτου των καθ’ ων οι οποίοι κλήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα για την σημερινή δικάσιμο αλλά δεν εμφανίσθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου (βλ. υπ’ αριθμ. 7960/Γ/21-6-2007 και 79585/20-6-2007 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού στο Πρωτοδικείο Αθηνών Χρήστου Νικούδη).
Από όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα έγγραφα, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα:
Το βιβλίο της Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλον «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές» αγοράσθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και διετέθη στις σχολικές βιβλιοθήκες. Επίσης το βιβλίο αυτό απεστάλει (sic) και σε Έλληνες του Εξωτερικού. Το βιβλίο αυτό, όπως προκύπτει και από μία απλή ανάγνωσή του, περιέχει σαφώς κείμενα πορνογραφικά και χυδαία.
Τα αναφερόμενα στην αίτηση, αποσπάσματα του βιβλίου, είναι κείμενα που βρίθουν από βωμολοχίες και αισχρές εκφράσεις.
Το περιεχόμενο του εν λόγω βιβλίου κάθε άλλο παρά παιδαγωγικό είναι. Τα κείμενα του βιβλίου αυτού δεν έχουν σχέση με την λογοτεχνία αλλά με την πορνογραφία. Οι παιδικές ψυχές πρέπει να έρχονται σε επαφή όχι απλώς με την λογοτεχνία, αλλά με την παιδική λογοτεχνία, καθόσον κάποιο κείμενο μπορεί να έχει λογοτεχνική αξία δεν σημαίνει όμως ότι έχει και παιδαγωγική αξία.
Η λογοτεχνία αναφέρεται σε ενήλικες, ενώ η παιδική λογοτεχνία αναφέρεται στις αγνές παιδικές ψυχές, που ο Θεάνθρωπος Χριστός τις ανέδειξε σε πρότυπο για τους ενήλικες με τη θεϊκή ρήση του «εάν δεν γίνετε σαν τα παιδιά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσετε».
Στις σχολικές βιβλιοθήκες δεν πρέπει να υπάρχουν απλώς λογοτεχνικά βιβλία, αλλά παιδαγωγικά βιβλία που να συντελούν στην ηθική και πνευματική αγωγή των παιδιών και όχι απλώς το να τους παρέχουν ξερές γνώσεις καθόσον όπως έλεγε ο μεγάλος παιδαγωγός Pestalotsi [σ. Μ.Β.: εννοεί τον J.H. Pestalozzi]: «Προτιμώ παιδαγωγό με αγάπη για τα παιδιά παρά παιδαγωγό με τυπικές γνώσεις που δεν διαμορφώνουν την ψυχή των παιδιών».
Το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρ. 16 παρ2) αναφέρει ότι η παιδεία έχει σκοπόν την ηθική και πνευματική αγωγή των Ελλήνων και την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως». Το επίδικο βιβλίο δεν συμβάλει στον παραπάνω Συνταγματικό σκοπό.
Το ότι το βιβλίο αυτό έλαβε κάποιο κρατικό βραβείο, αυτό δεν σημαίνει τίποτε, άλλωστε δεν έλαβε βραβείο παιδαγωγικής, αλλά κάποιο βραβείο που μάλλον δεν τιμά τα μέλη της επιτροπής αυτής. Η χυδαιότητα, η βωμολοχία και η πορνογραφία δεν πρέπει ποτέ να βραβεύεται και κυρίως να κοσμεί τις σχολικές βιβλιοθήκες. Η πορνογραφία πρέπει να καταδικάζεται οπουδήποτε και αν υπάρχει.
Υπάρχουν έντυπα και έγκριτες εφημερίδες που κυκλοφορούν σήμερα στην Ελλάδα, που ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων δεν περιέχουν σχεδόν ποτέ άσεμνες φωτογραφίες, με κείμενα πορνογραφικά και χυδαία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι εφημερίδες «ΕΣΤΙΑ» και «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» οι οποίες στα κείμενά τους, ουδέποτε πορνογραφικές εκφράσεις ούτε αισχρές φωτογραφίες που διεγείρουν το γεννετήσιο ένστικτο.
Τα σχολικά βιβλία οφείλουν να συντελούν στην ψυχοπνευματική καλλιέργεια των παιδιών και όχι να τα ωθούν στο να χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις χυδαίες και πρόστυχες ή αλλιώς όπως λέγεται εκφράσεις του «πεζοδρομίου».
Επίσης τα σχολικά βιβλία πρέπει να είναι «απολιτικά» δηλαδή να μην έχουν καμμία όσον είναι δυνατόν πολιτική χροιά, θέσεις που διαπνέονται από φανατισμό και μισαλλοδοξία δεν πρέπει να υπάρχουν στα σχολικά βιβλία, καθόσον ο αντιχριστιανισμός, ο αντιπατριωτισμός και ο αντικομμουνισμός δεν έχουν θέση στα σχολικά βιβλία.
Τα σχολικά βιβλία πρέπει να εμπνέουν στα παιδιά την ηθική αγνότητα, την αγάπη για την θρησκεία και την πατρίδα, απαλλαγμένα όμως τα ανωτέρω από πολιτικές και κομματικές ιδεολογίες και προκαταλήψεις, αφού άλλωστε η θρησκεία αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων και η αγάπη για την πατρίδα δεν κάνει πολιτικές διακρίσεις.
Η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη, οφείλουν να προστατεύουν τα παιδιά από την ανηθικότητα και την διαφθορά των ενηλίκων.
Η αγάπη και η φροντίδα για την ψυχική προστασία των παιδιών, πρέπει να είναι πρωταρχικός σκοπός της παιδείας, κατά την ταπεινή άποψη του υπογράφοντος την παρούσα απόφαση Δικαστού, ο οποίος πριν γίνει δικαστής υπήρξε εκπαιδευτικός λειτουργός (καθηγητής κοινωνιολογίας).
Βεβαίως οι απόψεις για την θρησκεία, την πατρίδα, την οικογένεια και την ηθική διαφέρουν από λαό σε λαό, σύμφωνα με την κουλτούρα, τις παραδόσεις και τις κοινωνικές και ηθικές δομές τους.
Διάφορες ομάδες ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται «προοδευτικοί» θεωρούν κάθε τι «παλαιό» ως «συντυρητικό» (sic) και «οπισθοδρομικό» και ονομάζουν τις απόψεις και τις ιδεολογίες που δεν σέβονται ως «σκοταδισμό» και «οπισθοδρόμηση». Είναι εύκολο να υβρίζεις και να χαρακτυρίζεις άσχημα τις θέσεις και τις απόψεις που δεν συμφωνείς, είναι όμως δύσκολο να αποδείξεις την ορθότητα των απόψεων που υποστηρίζεις.
Αν ερευνήσουμε το παρελθόν και το παρόν τότε θα εξακριβώσουμε εάν έχουμε πρόοδο, τι είναι πρόοδος και τι συντελείται με την πάροδο των χρόνων και των αντιλήψεων.
Κάποτε στην Ελλάδα, πριν από σαράντα χρόνια, με το «εφάπαξ» αγόραζες σπίτι, σήμερα δεν αγοράζεις ούτε την πόρτα του σπιτιού, και σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε το εφάπαξ, αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε στην Ελλάδα είχε 80% δάσος, σήμερα έχουν καεί ολόκληρα πανέμορφα δάση όπως της Πεντέλης, του Ταίναρου, της Ολυμπίας, του Γράμμου και είναι σήμερα καμμένες εκτάσεις, αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε οι περισσότεροι νέοι πήγαιναν στην Εκκλησία, για να πλησιάσουν την αλήθεια, η οποία δεν είναι ιδεολογία, ή οποιαδήποτε άλλη αντίληψη, αλλά αλήθεια, φως και ζωή είναι μόνον ο Κύριος Ημών Ιησούς ΧΡΙΣΤΟΣ, σήμερα η νεολαία καταλήγει στα αναμορφωτήρια και σαπίζει από την χρήση των ναρκωτικών αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε η γυναίκα ασχολείτο κυρίως με την ανατροφή των παιδιών της σήμερα διαπαιδαγωγούν και ανατρέφουν τα παιδιά οι γκουβερνάντες και οι beisiter (sic). Αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε οι σύζυγοι δεν χώριζαν μολονότι υπήρχαν σοβαροί λόγοι, σήμερα χωρίζουν με το παραμικρό και χωρίς ουσιαστική αιτία. Αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε τα παιδιά έτρωγαν σπιτικό φαγητό, τώρα τρώνε επιβλαβή έτοιμα και πλαστικά φαγητά. Αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε η ατμόσφαιρα, η θάλασσα και η φύση ήταν πεντακάθαρα, σήμερα είναι μολυσμένα αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε τα παιδιά τιμούσαν την σημαία, σήμερα, ευτυχώς σε ελάχιστες περιπτώσεις καίνε την σημαία, αυτό είναι πρόοδος;
Κάποτε τα κορίτσια των Ανατολικών «πρώην σοσιαλιστικών χωρών» εργαζόντουσαν στα εργοστάσια, σήμερα εργάζονται στους οίκους ανοχής της Δυτικής Ευρώπης, αυτό είναι πρόοδος;
Σήμερα, διαστρέφονται και οι μεγαλύτερες ιστορικές αλήθειες και αποσιωπούνται πανθομολογούμενες πραγματικότητες, όπως επί παραδείγματι, μαθαίνουν τα παιδιά ότι τους Γερμανούς, οι οποίοι μόνοι τους, πολέμαγαν γενναία με όλο τον κόσμο, τους νίκησαν οι Αγγλοαμερικάνοι, οι οποίοι και στο άκουσμα της λέξεως «Γερμανοί» τρεπόντουσαν σε φυγή, ενώ η αναμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι εάν δεν υπήρχε το «ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ» θα ήταν ακόμη εδώ οι Γερμανοί. Σήμερα παίζονται κινηματογραφικές ταινίες για τα εγκλήματα των Γερμανών κατά των Εβραίων, αλλά αποκρύπτονται και αποσιωπούνται τα εγκλήματα των Εβραίων κατά των Παλαιστινίων, και τα εγκλήματα των «συμμάχων» κατά των Γερμανών, όπως πχ. στη Δρέσδη, όπου οι σύμμαχοι βομβάρδισαν και έκαψαν χιλιάδες γυναικόπαιδα.
Σήμερα όλοι οι «προοδευτικοί», «μοντέρνοι» και «ψευτοκουλτουριάρηδες» μιλούν και γράφουν απαξιωτικά και περιφρονητικά για τους βασιλείς και την βασιλευομένη Δημοκρατία, ενώ επιμελώς αποκρύπτουν ότι τα κράτη με την καλλίτερη κοινωνική πολιτική και κοινωνικές παροχές όπως η Σουηδία, η Νορβηγία και η Δανία είναι «βασίλεια».
Κάποτε με χίλιες (1000) δραχμές αγόραζες τα πάντα, σήμερα με τρία (3) ευρώ τι μπορείς να αγοράσεις; Σήμερα, ο Ελληνικός λαός είναι βυθισμένος στα δάνεια, και στους τόκους των Τραπεζών (δάνειο για σπίτι, για αυτ/το, για σπουδές, εορτοδάνεια κλπ). Αυτή είναι οικονομική πρόοδος της κοινωνίας;
Τα παραπάνω σημειώθηκαν, σαν απάντηση του όρου «πρόοδος» και του χαρακτυρισμού «προοδευτικός», και εάν η σημερινή πραγματικότητα είναι η περιγραφόμενη παραπάνω τότε σαφέστατα πρέπει να είμεθα κατά της αυτοαποκαλούμενης «προόδου», η οποία άλλωστε και στον τομέα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, προσπαθεί να αποστερήσει και το πολυτιμότερο δώρο του ΘΕΟΥ στον άνθρωπο, δηλαδή την προσωπική ελευθερία, με τα κινητά, τις φωτογραφίσεις, τις βιντεοσκοπήσεις και τις κάμερες που παρακολουθούν πλέον όχι μόνο τις δημόσιες συναθροίσεις αλλά και τους εργαζόμενους στο χώρο της εργασίας τους (π.χ. Σούπερ Μάρκετ).
Επανερχόμενοι, στο θέμα της ηθικής, η απαγόρευση ενός ασέμνου βιβλίου δεν αποτελεί πράξη λογοκρισίας όπως δεν είναι λογοκρισία η οποιαδήποτε απαγόρευση στα παιδιά να διαβάζουν βιβλία που τα ωθούν σε άσχημες συνήθειες και κακές πράξεις όπως ναρκωτικά, κλοπές, πορνεία κλπ.
Ακόμη και η τιμωρία πολλές φορές είναι ωφέλιμη για τα παιδιά, όπως τονίζουν οι μεγαλύτεροι παιδαγωγοί, όπως για παράδειγμα, είναι καλλίτερο και επιβάλλεται να δώσουμε στο παιδί μία επίπληξη ή ελαφριά σωματική τιμωρία όταν πάει να βάλει το δάκτυλό του στην πρίζα του ηλεκτρικού ρεύματος παρά να μη το επιπλήξουμε, να βάλει το δάκτυλο στην πρίζα και να σκοτωθεί.
Η απαγόρευση ενός βιβλίου από τα αναγνωστέα βιβλία για τα παιδιά δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι καταδικάζεται το βιβλίο, το οποίο μπορεί για τους ενήλικους να είναι ενδιαφέρον, καθόσον υπάρχουν βιβλία λογοτεχνίας τα οποία ωφελούν τους μεγάλους (ενήλικες) αλλά η τυχόν ανάγνωσή τους μπορεί να βλάψει την ανώριμη παιδική ψυχή.
Το συγκεκριμένο βιβλίο «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές» περιέχει φράσεις άσεμνες και χυδαίες, και δεν αρμόζει να διαβάζεται από παιδιά, γιατί δεν συντελεί στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου τους, αυτό δεν σημαίνει ότι το εν λόγω βιβλίο δεν είναι ενδιαφέρον για τους ενήλικες, του οποίου βιβλίου η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου μπορεί να είναι κατά τα λοιπά μια αξιόλογος συγγραφέας και λογοτέχνης.

Επομένως, η υπό κρίση αίτηση, πρέπει να γίνει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη, να διαταχθεί η προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της Έρσης Σωτηροπούλου «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές», μέχρις ότου εκδικασθεί ή αγωγή του αιτούντος, περί οριστικής αποσύρσεως του ως άνω βιβλίου.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει ερήμην της δευτέρας και τρίτου των καθ’ ων,
Και κατ’ αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση.
Διατάσσει προσωρινά την απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της κας Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλο «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νερατζιές», μέχρις ότου εκδικασθεί η αγωγή του αιτούντος, περί οριστικής αποσύρσεως του προαναφερομένου βιβλίου.
Κρίθηκε κλπ.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ

υπογραφή



Monday, April 14, 2008

Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή

Φέτος παρατηρείται συνωστισμός Ελληνορθόδοξων προκειμένου να τιμήσουν την επέτειο της 21ης Απριλίου. Έτσι, πληροφορηθήκαμε ότι ο δικαστής Δημήτριος Γαβαλάς διέταξε «την προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες του βιβλίου της κυρίας Έρσης Σωτηροπούλου υπό τον τίτλο “Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές”, μέχρις ότου εκδικασθεί η αγωγή του αιτούντος [Κωνσταντίνου Πλεύρη] περί οριστικής απόσυρσης». Από το ρεπορτάζ της Βένας Γεωργακοπούλου στην Ελευθεροτυπία μαθαίνουμε ότι ο δικαστής Δημήτριος Γαβαλάς, όχι μόνο έκανε δεκτό το αίτημα του χουντικού, καταδικασμένου αντισημίτη και ιδρυτή νεοναζιστικής ομάδας, αλλά «στο σκεπτικό του έβαλε και τα γυαλιά στον τόσο έμπειρο Κωνσταντίνο Πλεύρη, ξεπερνώντας τον σε ακροδεξιό και ηθικολογικό παραλήρημα». Όπως σημειώνει η Β.Γ., «το μακροσκελέστατο κείμενο της απόφασης, διά χειρός του δικαστή Δημήτρη Γαβαλά, προκαλεί ανατριχίλες και στον πιο συντηρητικό αναγνώστη. Δεν αποτελεί απλώς υπεράσπιση της λογοκρισίας ενός έργου τέχνης, αλλά και αντιμετωπίζει την εκπαίδευση με τρόπο που θα τον ζήλευαν ο Χίτλερ και η Εκκλησία της εποχής της Ιεράς Εξέτασης». Η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου αναφώνησε: «Πάλι οι Ταλιμπάν;». Ναι, πάλι οι Ταλιμπάν. Ναι, πάλι οι Έλληνες Χριστιανοί. Ναι, πάλι οι χουντικοί. Ναι, πάλι οι φασίστες. Διαβάστε όμως προς το παρόν τα αποσπάσματα από το αποφασίζομεν και διατάσσομεν του εν λόγω Ιερέως της Δικαιοσύνης της Ελλάδος Ελλήνων Ορθοδόξων – του Δημητρίου Γαβαλά, βεβαίως βεβαίως που δημοσιεύθηκαν στην Ελευθεροτυπία. (Αύριο θα αναρτήσω το πλήρες κείμενο με όλες τις ελληνοχριστιανικές ανοησίες επιπέδου όχι ιερέα αλλά καντηλανάφτη). [Το ανάρτησα εδώ.] Και αναλογιστείτε: Αυτός ο δικαστής εξέδωσε αυτή την απόφαση και εξακολουθεί να δικάζει! Να κρίνει τις ζωές ανθρώπων! Μέχρι αυτή τη στιγμή κανείς από την ηγεσία της ελληνικής δικαιοσύνης ούτε ο αρμόδιος υπουργός δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να δηλώσουν κάτι.
Ας κλείσουμε λοιπόν με τον Ύμνο της Εθνοσωτηρίου: «
Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή / το μέλλον χτίζει η νιότη, / αγκαλιασμένη δυνατή / μ’ εργάτη, αγρότη, φοιτητή / και πρώτο τον στρατιώτη (δις). / Τραγούδι αγάπης αντηχεί / γελούν όλα τα χείλη / και σμίγουν μέσα στην ψυχή / του Εικοσιένα η εποχή κι η Εικοσιμιά του Απρίλη (δις). / Μες στις καρδιές, μες στις καρδιές, φτάνει ζεστή, φτάνει ζεστή, / του Απριλιού η λιακάδα / κι έχουν στα στή-, κι έχουν στα στήθια μας κλειστεί / θρησκεία, οικογένεια και πάνω απ’ όλα Ελλάδα (δις)».
● Ο ΣΥΝ εξέδωσε ανακοίνωση με τον εύγλωττο τίτλο: «Γιατί δεν το καίτε κιόλας;», με την οποία «ζητάει να ακυρωθεί η απαράδεκτη αυτή απόφαση που εκθέτει τη δικαιοσύνη».

Sunday, April 06, 2008

Ο ΛΑ.Ο.Σ. απειλεί και κανείς δεν αντιδρά

«Ελληνικότητα»! Ζούμε στη Δημοκρατία όπου οι δημοκράτες είναι είδος εν ανεπαρκεία. Όπου ένα πολιτικό κόμμα, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (είναι πιο σωστό ολογράφως το όνομά του αντί του παραπλανητικού «ΛΑΟΣ»), έστειλε εξώδικο και απειλεί ένα Πανεπιστήμιο! Ο λόγος; Διότι κατά τη διημερίδα που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στις 3 και 4 Απριλίου 2008 η ομιλία της επίκουρης καθηγήτριας του Παντείου Βασιλικής Γεωργιάδου, σύμφωνα με το εξώδικο που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ΛΑ.Ο.Σ., «φέρει τον, εξόφθαλμα συκοφαντικό και απαξιωτικό για τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, τίτλο: «Πως γεμίζει η δεξαμενή της Άκρας Δεξιάς; Σύνθεση και προέλευση των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ στις εκλογές του 2004 και του 2007».
Με το εξώδικο ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ο οποίος αρνείται ότι είναι ακροδεξιό κόμμα, απειλεί με προσφυγή στα δικαστήρια και επιπλέον υποδεικνύει ότι θέμα μιας επιστημονικής διημερίδας του εν λόγω Πανεπιστημίου θα έπρεπε να αποτελέσει «η προβολή των δικαίων μας στην Μακεδονία». (Το κείμενο του εξωδίκου σε Word εδώ).
Ποιοι πληροφορήθηκαν αυτό το αδιανόητο σε ευρωπαϊκή χώρα κρούσμα; Μόνο όσοι διάβασαν το
άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή της 4.4.2008. Ποιοι αντέδρασαν; Κανείς!
Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας απέκρυψε το εξωφρενικό αυτό εξώδικο. Οι οργανωτές της διημερίδας δεν το κατήγγειλαν. Όσοι το πληροφορήθηκαν από το άρθρο του Π.Μ. απλώς κούνησαν το κεφάλι τους. Τα δημοκρατικά κόμματα δεν φαίνεται να τα ενδιαφέρει. Κάτι τέτοια εξηγούν γιατί η δικτατορία της 21ης Απριλίου κράτησε μια επταετία. Κάνω έκκληση στους δημοκρατικούς και ευαίσθητους ανθρώπους να ορθώσουν τείχος απέναντι στις οργανωμένες δυνάμεις της ανελευθερίας, στους νοσταλγούς της Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών. Και υπενθυμίζω
τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τις οποίες δεν θα μπορέσουν εν τέλει να αγνοήσουν ακόμη και όσοι Έλληνες δικαστές είναι θιασώτες του ΛΑ.Ο.Σ.
● Ο εκπρόσωπος Τύπου του... κεντροδεξιού Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού επιτέθηκε στον «Πάσχοντα Λιβελογράφο» Πάσχο Μανδραβέλη με ένα χαρακτηριστικό κείμενο των αντιλήψεων του κόμματός του, το οποίο δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή της 8.8.2008.
● Μια υπενθύμιση για την «ιδεολογία» του Λαάρχη: «…στέκομαι με ιδιαίτερη προσοχή στο κείμενο των προκηρύξεών τους [της 17Ν], το οποίο και το έχω μελετήσει με πολλή προσοχή και αποσπάσματα αυτού τα έχω επωάσει πάρα πολύ καλά για να βάλω κάποια από αυτά στο πρόγραμμά μου. Αποκρούω το αίμα, δεν αποκρούω και το μελάνι» (Γ. Καρατζαφέρης, συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο, 30.5.2007). Έχει επωάσει, έχει επωάσει… και επωάζει και επωάζει αβγά δικεφάλων!

Ελληνικότητα: ταυτότητα και ασυνειδησία

Το όπιο του σύγχρονου ελληνισμού (συνέχεια)

Ο κύκλος περί ελληνικότητας δεν έκλεισε για την εφημερίδα Τα Νέα απ’ όπου άρχισε με τους τραμπουκισμούς του ελληνοχριστιανού Κ. Γεωργουσόπουλου. Συνέχεια δίνει ο ιστορικός Δ. Αρβανιτάκης. Στη διαμάχη όμως παρενέβη ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ Δημήτρης Τζιόβας με το άρθρο του «Ελληνικότητα: συνείδηση ή ταυτότητα;» στο Βήμα (6.4.2008), ενώ την ίδια ημέρα στην Καθημερινή δημοσιεύθηκε το κείμενο με τίτλο «Ελληνικότητα» του Νίκου Ξυδάκη. Συνέχεια εδώ.